Wydawca treści Wydawca treści

historia

Lasy obecnego Nadleśnictwa Krasiczyn były własnością ziemskich właścicieli takich jak: księcia Leona Sapiehy, J. Pawlikowskiego - Kniażyce, W. Chwapil - Krzeczkowa, majątek Mielnów - Chołowice, dr F. Drużbackiego - Prałkowce, majątek Grochowce, Z. Swieżawskiej - Chyrzyna, Polskiej Akademii Umiejętności i wielu drobnych prywatnych właścicieli.

  Lasy obecnego Nadleśnictwa Krasiczyn były własnością ziemskich właścicieli takich jak: księcia Leona Sapiehy, J. Pawlikowskiego - Kniażyce, W. Chwapil - Krzeczkowa, majątek Mielnów - Chołowice, dr F. Drużbackiego - Prałkowce, majątek Grochowce, Z. Swieżawskiej - Chyrzyna, Polskiej Akademii Umiejętności i wielu drobnych prywatnych właścicieli. Lasy te zostały upaństwowione na podstawie przepisów o przeprowadzonej reformie rolnej i innych przepisów nacjonalizujących lasy do roku 1958.
Z upaństwowionych lasów utworzono dwa Nadleśnictwa: Krasiczyn i Hołubla podległe Rejonowi Lasów Państwowych w Przemyślu. Po zmianie struktur od 1958 r. Nadleśnictwa te weszły w skład Okręgowego Zarządu Lasów Państwowych w Przemyślu.
Po reorganizacji nadleśnictw w 1972 r. z dwóch wymienionych nadleśnictw utworzono Nadleśnictwo Krasiczyn z obrębami Krasiczyn i Hołubla.
W 1975 r. po zlikwidowaniu OZLP Przemyśl Nadleśnictwo weszło w skład OZLP w Krakowie.
 

 

 

Powierzchnia ogólna Nadleśnictwa Krasiczyn według stanu ewidencyjnego na dzień 01.01.2008 r. wynosi 16.098,08 ha.
Lasy Nadleśnictwa Krasiczyn wg regionalizacji przyrodniczo-leśnej położone są w VIII Krainie Karpackiej i 2 Dzielnicy Pogórza Środkowobeskidzkiego, w Mezoregionie Pogórza Przemyskiego – obręb Krasiczyn i Mezoregionie Pogórza Ciężkowicko-Dynowskiego – obręb Hołubla.
Głównym gatunkiem w drzewostanach Nadleśnictwa Krasiczyn jest buk, którego udział pod względem powierzchniowym i masowym jest największy i wynosi odpowiednio 40,2% powierzchni i 42,5% masy. Drugim gatunkiem, którego udział w powierzchni i masie nieco ustępuje bukowi jest jodła (18,3% powierzchni i 17,7% masy). Sosna zajmuje 14,0% powierzchni i 14,1% masy, dąb 9,2% powierzchni i 10,5% masy, grab 6,3% powierzchni i 5,1% masy. Pozostałe gatunki (m.in. modrzew, świerk, jawor, jesion, brzoza, olcha, lipa, osika) zajmują łącznie 12,0% powierzchni i 10,1% masy


Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

Przymrozki na szkółce

Przymrozki na szkółce

Nareszcie wyszło słońce, ale pogoda na początku maja wcale nas nie rozpieszczała. Temperatura spadała poniżej zera, co skutkowało występowaniem przymrozków. Przymrozki o tej porze roku nazywamy przymrozkami późnymi. To właśnie z nimi musiał zmierzyć się leśniczy na naszej szkółce leśnej.

W szkółce „Leonce" znajduje się corocznie ok. 1,5 mln sadzonek. O każdą z nich dba leśniczy Robert. Pracy ma pod dostatkiem, szczególnie wtedy gdy pogoda staje się niesprzyjająca.  W walce z przymrozkami panu Robertowi pomagają zraszacze, które włączają się automatycznie przy temp 0,2oC. Wyłączać powinny się, gdy temp przekroczy 1oC, ale ze względu na położenie (dolina) i nierównomierną temperaturę na całej powierzchni szkółki, zraszacze muszą pracować dłużej, a ich działanie musi być nadzorowane. Tak było w nocy z 9 na 10 maja, gdy temperatura wynosiła -4oC, a zraszacze zaczynały zamarzać (!). W takiej sytuacji praca leśniczego szkółkarza jest niezbędna przez cały czas występowania przymrozków. Bez jego zaangażowania zniszczeniu ulec mogły setki sadzonek i kilkuletnia praca przy ich wyhodowaniu poszłaby na marne. Na szczęście udało się zapobiec najgorszemu. Zraszacze pracowały nieprzerwanie przez ok. 9 godz. Cienka warstwa lodu powstała na roślinach pozwoliła uchronić je od uszkodzeń mrozowych. Jak wspomina pan Robert, ta wiosna nie była najzimniejszą w jego karierze. Bywały takie, kiedy szkółkę kontrolować trzeba było całą noc. Podczas tych przymrozków praca trwała „jedynie" do północy.

W galerii prezentujemy zdjęcia materiału sadzeniowego w czasie przymrozków i kilka dni po nich. Już wiemy, że żadna sadzonka nie ucierpiała i wszystkie mogą spokojnie czekać na wysadzenie w lesie.

Martyna Śliwińska-Siuśta

 

Zdjęcia: Martyna Śliwińska-Siuśta, Robert Żyła