Wydawca treści Wydawca treści

historia

Lasy obecnego Nadleśnictwa Krasiczyn były własnością ziemskich właścicieli takich jak: księcia Leona Sapiehy, J. Pawlikowskiego - Kniażyce, W. Chwapil - Krzeczkowa, majątek Mielnów - Chołowice, dr F. Drużbackiego - Prałkowce, majątek Grochowce, Z. Swieżawskiej - Chyrzyna, Polskiej Akademii Umiejętności i wielu drobnych prywatnych właścicieli.

  Lasy obecnego Nadleśnictwa Krasiczyn były własnością ziemskich właścicieli takich jak: księcia Leona Sapiehy, J. Pawlikowskiego - Kniażyce, W. Chwapil - Krzeczkowa, majątek Mielnów - Chołowice, dr F. Drużbackiego - Prałkowce, majątek Grochowce, Z. Swieżawskiej - Chyrzyna, Polskiej Akademii Umiejętności i wielu drobnych prywatnych właścicieli. Lasy te zostały upaństwowione na podstawie przepisów o przeprowadzonej reformie rolnej i innych przepisów nacjonalizujących lasy do roku 1958.
Z upaństwowionych lasów utworzono dwa Nadleśnictwa: Krasiczyn i Hołubla podległe Rejonowi Lasów Państwowych w Przemyślu. Po zmianie struktur od 1958 r. Nadleśnictwa te weszły w skład Okręgowego Zarządu Lasów Państwowych w Przemyślu.
Po reorganizacji nadleśnictw w 1972 r. z dwóch wymienionych nadleśnictw utworzono Nadleśnictwo Krasiczyn z obrębami Krasiczyn i Hołubla.
W 1975 r. po zlikwidowaniu OZLP Przemyśl Nadleśnictwo weszło w skład OZLP w Krakowie.
 

 

 

Powierzchnia ogólna Nadleśnictwa Krasiczyn według stanu ewidencyjnego na dzień 01.01.2008 r. wynosi 16.098,08 ha.
Lasy Nadleśnictwa Krasiczyn wg regionalizacji przyrodniczo-leśnej położone są w VIII Krainie Karpackiej i 2 Dzielnicy Pogórza Środkowobeskidzkiego, w Mezoregionie Pogórza Przemyskiego – obręb Krasiczyn i Mezoregionie Pogórza Ciężkowicko-Dynowskiego – obręb Hołubla.
Głównym gatunkiem w drzewostanach Nadleśnictwa Krasiczyn jest buk, którego udział pod względem powierzchniowym i masowym jest największy i wynosi odpowiednio 40,2% powierzchni i 42,5% masy. Drugim gatunkiem, którego udział w powierzchni i masie nieco ustępuje bukowi jest jodła (18,3% powierzchni i 17,7% masy). Sosna zajmuje 14,0% powierzchni i 14,1% masy, dąb 9,2% powierzchni i 10,5% masy, grab 6,3% powierzchni i 5,1% masy. Pozostałe gatunki (m.in. modrzew, świerk, jawor, jesion, brzoza, olcha, lipa, osika) zajmują łącznie 12,0% powierzchni i 10,1% masy


Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

Stanowisko RDLP w Krośnie w sprawie Inicjatywy Dzikie Karpaty

Stanowisko RDLP w Krośnie w sprawie Inicjatywy Dzikie Karpaty

Stanowisko Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Krośnie wobec wniosku Inicjatywy Dzikie Karpaty w sprawie zaniechania prac hodowlanych w Nadleśnictwie Stuposiany

W piątek 22 listopada działacze IDK złożyli na ręce Dyrektora RDLP w Krośnie wniosek o całkowite zaniechanie prac hodowlanych w drzewostanach gospodarczych starszych klas wieku, zaś w ostatnich dniach pojawiły się żądania zaniechania prac   w oddz. 219a Nadleśnictwa Stuposiany (leśnictwo Muczne), przewidzianych na rok 2020. Informuję, że podjęłam kroki w celu modyfikacji działań wynikających z planu urządzenia lasu w ramach gospodarstwa specjalnego w zlewni potoku Roztoki. Konkretne propozycje przedstawimy po wizji terenowej i przygotowaniu koncepcji aktywnej ochrony tego terenu z uwagi na walory przyrodnicze, przy jednoczesnym wyeksponowaniu wartości kulturowych obszaru.
Jeśli chodzi o drzewostan w oddz. 219a informuję, że rzeczywiście od kilku dziesięcioleci nie był on użytkowany, ale bieżący plan urządzenia lasu przewiduje w nim cięcia inicjujące odnowienia naturalne tzw. rębnią IVd, pozwalającą na elastyczne podejście hodowlane, stosowne do obecnego stanu lasu. Plan urządzenia zakłada w tym wydzieleniu pozyskanie na poziomie 181,5 metra sześciennego z hektara przy zasobności 605 metrów na hektar. Szacunki brakarskie wykonane w terenie wykazały potrzebę cięć na poziomie 133,8 metrów z hektara, zatem o prawie 50 metrów mniej. Na całej powierzchni daje to masę 4282 metry, przy założonej przez pul 5840 metrów. Nadmieniam, że łączną zasobność całego drzewostanu wyliczono na 19 500 metrów. Te liczby pokazują bardzo ostrożne podejście Nadleśnictwa do cięć, które mają na celu inicjowanie odnowienia naturalnego. Trzeba bowiem zwrócić uwagę na fakt, że brak w tym drzewostanie przyszłościowego młodego pokolenia drzew, przy bardzo wysokim średnim ich wieku sięgającym 100 lat.
Od wielu lat nie pojawia się w tym drzewostanie naturalne odnowienie w istotnej ilości, nawet w latach urodzaju nasion. Powodem tego jest m.in. brak dostatecznego dostępu młodych siewek do światła, bowiem w wydzieleniu dominują stare, duże drzewa o rozbudowanych koronach. Praktyka i nauka dowodzi, że bez ingerencji człowieka, poprawiającej warunki dla samosiewu, dojdziemy do etapu, kiedy młodszych drzew nadal nie będzie, a stary drzewostan zacznie naturalnie zamierać.  Podkreślam, że nie ma tu mowy o zrębach zupełnych, cięcia będą wybiórcze, zgodnie z zasadami obowiązującymi nas w lasach górskich.
Zaznaczam, że po cięciach pozostaną zarówno drzewa spełniające funkcje ekologiczne (dziuplaste i będące siedliskami dla ksylobiontów), jak też najlepszej jakości okazy dające nadzieję na dobry obsiew i trwałość wszystkich elementów drzewostanu w przyszłości.
Rezygnacja z prac, jak życzą sobie działacze IDK, byłaby ze strony Nadleśnictwa zachowaniem niezgodnym z prawem i jednocześnie nieodpowiedzianym, bowiem skutkującym pogorszeniem stanu zasobów leśnych.

Grażyna Zagrobelna
Dyrektor RDLP w Krośnie