Wydawca treści
Ochrona lasu
Ochrona lasu
Wiedza o procesach zachodzących w przyrodzie i kontrola stanu środowiska leśnego pozwalają leśnikom na wczesną diagnozę zagrożeń, mogących wpłynąć negatywnie na stan lasu. Każdego roku podejmują oni działania mające na celu zachowanie trwałości lasu i zwiększenie jego naturalnej odporności na czynniki szkodotwórcze.
Zagrożenia dzieli się na następujące grupy:
Czynniki abiotyczne
Głównym czynnikiem nękającym drzewostany Nadleśnictwa Krasiczyn i wymuszającym sanitarne porządkowanie lasu są szkody od wiatru i okiści, które mają wpływ na rozmiar pozyskania w ramach cięć sanitarnych i przygodnych. Nawet pojedyncze corocznie występujące szkody od wiatru wymuszają prowadzenie cięć sanitarnych i przygodnych.
Choroby drzew
Chorobą grzybową o istotnym znaczeniu gospodarczym w warunkach Nadleśnictwa Krasiczyn jest rak jodły, porażający pnie i gałęzie drzew we wszystkich klasach wieku. Jodły z rakiem pnia stanowią surowiec gorszej jakości, łatwo ulegają wyłamaniu oraz zakażeniu grzybami rozkładającymi drewno (np. biała zgnilizna drewna).
Choroby korzeniowe mające znaczenie gospodarcze w Nadleśnictwie Krasiczyn to opieńka miodowa i huba korzeniowa.
Szkodniki
W Nadleśnictwie Krasiczyn zagrożenie ze strony szkodników owadzich, liściożernych, wtórnych jest niewielkie, jednak w określonych warunkach dochodzi do zagęszczenia liczebności szkodników.
Szkody od zwierzyny
Szkody w uprawach i młodnikach wyrządzane są przez zwierzynę: jelenie, sarny. Stanowią one przyczynę obniżenia jakości zakładanych upraw oraz istniejących młodników. Praktycznie na terenie całego Nadleśnictwa szkody od zwierzyny są znaczne, co jest wynikiem utrzymujących się corocznie wysokich stanów zwierzyny.
Nadleśnictwo dla ochrony upraw i młodników przed szkodami od zwierzyny stosuje różnorodne sposoby zabezpieczeń (grodzenie upraw, zabezpieczanie sadzonek środkami chemicznymi, palikowanie i stosowanie osłonek z tworzyw sztucznych).
Najnowsze aktualności
Stanowisko RDLP w Krośnie w sprawie Inicjatywy Dzikie Karpaty
Stanowisko RDLP w Krośnie w sprawie Inicjatywy Dzikie Karpaty
Stanowisko Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Krośnie wobec wniosku Inicjatywy Dzikie Karpaty w sprawie zaniechania prac hodowlanych w Nadleśnictwie Stuposiany
W piątek 22 listopada działacze IDK złożyli na ręce Dyrektora RDLP w Krośnie wniosek o całkowite zaniechanie prac hodowlanych w drzewostanach gospodarczych starszych klas wieku, zaś w ostatnich dniach pojawiły się żądania zaniechania prac w oddz. 219a Nadleśnictwa Stuposiany (leśnictwo Muczne), przewidzianych na rok 2020. Informuję, że podjęłam kroki w celu modyfikacji działań wynikających z planu urządzenia lasu w ramach gospodarstwa specjalnego w zlewni potoku Roztoki. Konkretne propozycje przedstawimy po wizji terenowej i przygotowaniu koncepcji aktywnej ochrony tego terenu z uwagi na walory przyrodnicze, przy jednoczesnym wyeksponowaniu wartości kulturowych obszaru.
Jeśli chodzi o drzewostan w oddz. 219a informuję, że rzeczywiście od kilku dziesięcioleci nie był on użytkowany, ale bieżący plan urządzenia lasu przewiduje w nim cięcia inicjujące odnowienia naturalne tzw. rębnią IVd, pozwalającą na elastyczne podejście hodowlane, stosowne do obecnego stanu lasu. Plan urządzenia zakłada w tym wydzieleniu pozyskanie na poziomie 181,5 metra sześciennego z hektara przy zasobności 605 metrów na hektar. Szacunki brakarskie wykonane w terenie wykazały potrzebę cięć na poziomie 133,8 metrów z hektara, zatem o prawie 50 metrów mniej. Na całej powierzchni daje to masę 4282 metry, przy założonej przez pul 5840 metrów. Nadmieniam, że łączną zasobność całego drzewostanu wyliczono na 19 500 metrów. Te liczby pokazują bardzo ostrożne podejście Nadleśnictwa do cięć, które mają na celu inicjowanie odnowienia naturalnego. Trzeba bowiem zwrócić uwagę na fakt, że brak w tym drzewostanie przyszłościowego młodego pokolenia drzew, przy bardzo wysokim średnim ich wieku sięgającym 100 lat.
Od wielu lat nie pojawia się w tym drzewostanie naturalne odnowienie w istotnej ilości, nawet w latach urodzaju nasion. Powodem tego jest m.in. brak dostatecznego dostępu młodych siewek do światła, bowiem w wydzieleniu dominują stare, duże drzewa o rozbudowanych koronach. Praktyka i nauka dowodzi, że bez ingerencji człowieka, poprawiającej warunki dla samosiewu, dojdziemy do etapu, kiedy młodszych drzew nadal nie będzie, a stary drzewostan zacznie naturalnie zamierać. Podkreślam, że nie ma tu mowy o zrębach zupełnych, cięcia będą wybiórcze, zgodnie z zasadami obowiązującymi nas w lasach górskich.
Zaznaczam, że po cięciach pozostaną zarówno drzewa spełniające funkcje ekologiczne (dziuplaste i będące siedliskami dla ksylobiontów), jak też najlepszej jakości okazy dające nadzieję na dobry obsiew i trwałość wszystkich elementów drzewostanu w przyszłości.
Rezygnacja z prac, jak życzą sobie działacze IDK, byłaby ze strony Nadleśnictwa zachowaniem niezgodnym z prawem i jednocześnie nieodpowiedzianym, bowiem skutkującym pogorszeniem stanu zasobów leśnych.
Grażyna Zagrobelna
Dyrektor RDLP w Krośnie
