Wydawca treści
parki_krajobrazowe
Park Krajobrazowy Pogórza Przemyskiego Park powołano dla ochrony walorów krajobrazowych Pogórza Przemyskiego o wysokich wartościach przyrodniczych, krajobrazowych i kulturowych przed nasilającą się antropopresją.
Park Krajobrazowy Pogórza Przemyskiego
Park powołano dla ochrony walorów krajobrazowych Pogórza Przemyskiego o wysokich wartościach przyrodniczych, krajobrazowych i kulturowych przed nasilającą się antropopresją. W szczególności dotyczy to jedynego w Polsce fragmentu lesistej brzeżnej części Karpat Wschodnich z unikatową formą krawędzi brzegu karpackiego – orograficzną i morfologiczną, na odcinku tzw. sigmoidy przemyskiej, czyli gwałtownego wygięcia brzegu Karpat ku północy. Poza tym Park obejmuje przełomowe odcinki dolin Sanu oraz Wiaru, o rzadko spotykanym w Karpatach przebiegu z zachodu na wschód.
Pod względem administracyjnym Park położony jest w większości
w powiecie przemyskim - 57234 ha tj. 92,5% (gminy: Bircza, Fredropol, Krasiczyn, Dubiecko, Krzywcza, Przemyśl). Pozostały niewielki fragment (4628 ha – 7,5%) leży w powiecie rzeszowskim (gmina Dynów i część miasta Dynów).
Park Krajobrazowy Pogórza Przemyskiego ma leśno-rolny charakter. Lasy zajmują z reguły wyższe partie terenu (pow. 400 m n.p.m.), zaś niżej położone obszary są wykorzystywane rolniczo.
Ekosystemy leśne odznaczają się wysokim stopniem naturalności, wyrażającym się dużym udziałem drzewostanów o składzie gatunkowym zgodnym z siedliskiem. W drzewostanach panują: buk, jodła i sosna.
Park Krajobrazowy Pogórza Przemyskiego jest również bogaty pod względem osobliwości geologicznych (liczne pomniki przyrody nieożywionej i stanowiska dokumentacyjne).
Najnowsze aktualności
Uwaga! NIEDŹWIEDŹ
Uwaga! NIEDŹWIEDŹ
Drogi grzybiarzu, turysto, miłośniku przyrody!
Las jest naszym wspólnym bogactwem, korzystaj z niego śmiało, ale rób to w sposób racjonalny. Leśnicy starają się by las spełniał cały szereg funkcji. Pozyskujemy drewno, niezbędne każdemu człowiekowi, a przy tym dbamy o zachowanie różnorodności biologicznej. Oprócz ważnej funkcji gospodarczej, nasze lasy spełniają funkcje ochronne i społeczne, które musimy ze sobą pogodzić.
Ostatnio na terenie zarządzanym przez Nadleśnictwo Krasiczyn pojawiły się niedźwiedzie brunatne. Cieszy nas, że coraz więcej gatunków zwierząt, w tym chronionych, wybiera nasze lasy na swoje ostoje. Wymaga to jednak zachowania wzmożonej ostrożności u wszystkich odwiedzających tereny leśne.
Poniżej kilka zasad, które należy stosować podczas leśnych wędrówek:
- NIE ŚMIEĆ – resztki żywności i inne odpady organiczne to coś co działa na niedźwiedzie jak lep na muchy. Łatwe pożywienie wabi niedźwiedzie i przyzwyczaja, że do ludzi można się zbliżać. Wszystkie śmieci z lasu zabieramy ze sobą! Zresztą śmiecenie to zwykłe chamstwo, a przecież jesteśmy kulturalni.
- NIE WCHODŹ W MŁODNIKI – (Młodnik – faza rozwojowa od zwarcia się koron drzew do wieku ok. 20-25 lat) – to ulubione miejsce niedźwiedzi i duża szansa na spotkanie oko w oko z misiem. Jak sama nazwa wskazuje młodnik to nic innego jak młode drzewa, między nimi gęsto i ciemno, idealne miejsce na schronienie (nie dla nas!).
- NIE COFAJ SIĘ – idziesz leśną drogą, nagle spostrzegasz, że na pewno chwilkę przed Tobą szła Wielka Stopa. Masz ochotę zawrócić i zmykać w szybkim tempie? Nie rób tego. Być może niedźwiedź właśnie poczuł Cię z oddali, zrobił duże koło i idzie od tyłu sprawdzić kto niesie taki zapach. Lepiej dalej iść przed siebie. Większe prawdopodobieństwo, że ujrzy Cię z daleka i schowa się w las. Jeśli zawrócisz „na niego" może być niezbędne turbo przyspieszenie.
- NIE BĄDŹ SAMOTNYM NINJA – na grzyby koniecznie wybierz się w towarzystwie. W lesie należy zachowywać się cicho, ale nieprzesadnie cicho. Nie należy skradać się na paluszkach i milczeć. Rozmowy zwyczajnym tonem, normalny chód pozwoli zwierzętom usłyszeć Cię z daleka i nie wchodzić w drogę.
Co jeśli jednak zdarzy się spotkanie z niedźwiedziem?
Wszelkie opowieści o tym jak należy zachować się przy spotkaniu z dzikim zwierzęciem są bezsensowne. Nawet doświadczeni leśnicy widząc niedźwiedzia po prostu … uciekają. Nie ma się co dziwić, adrenalina robi swoje. Przede wszystkim nie panikuj! Nie prowokuj, nie krzycz, unikaj kontaktu wzrokowego i wycofaj się. Nie uciekaj na drzewo, wspinaczka dla niedźwiedzi to pestka. Powinniśmy zachować się spokojnie, ale to tylko teoria. W praktyce jesteśmy w stanie osiągnąć prędkość Usaina Bolta.
Na pewno rozsądne korzystanie z lasu nie narazi nas na żadne niebezpieczne sytuacje. Pamiętajmy, to my jesteśmy gośćmi w lesie.
Martyna Śliwińska-Siuśta
