Wydawca treści
O projekcie adaptacji górskiej
FOLDER promocyjny dotyczący projektu "małej retencji górskiej" - ►tutaj
Nazwa projektu: Kompleksowy projekt adaptacji lasów i leśnictwa do zmian klimatu – mała retencja oraz przeciwdziałanie erozji wodnej na terenach górskich
Planowany okres realizacji: 2016-2022 r.
Beneficjent: Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe
Celem projektu jest wzmocnienie odporności na zagrożenia związane ze zmianami klimatu w górskich ekosystemach leśnych. Podjęte działania będą ukierunkowane na zapobieganie powstawaniu lub minimalizację negatywnych skutków zjawisk naturalnych takich jak: niszczące działanie wód wezbraniowych, powodzie i podtopienia, susza i pożary.
Cel główny projektu zostanie osiągnięty poprzez realizację kompleksowych działań dotyczących zabezpieczenia lasów przed kluczowymi zagrożeniami związanymi ze zmianami klimatycznymi. Obejmą one rozwój systemów małej retencji oraz przeciwdziałanie nadmiernej erozji wodnej na terenach górskich.
Cele uzupełniające:
- odbudowa cennych ekosystemów naturalnych, a tym samym pozytywny wpływ na ochronę różnorodności biologicznej;
- ocena skutków przyrodniczych wykonywanych zadań realizowana poprzez prowadzenie monitoringu porealizacyjnego wybranych zadań adaptacyjnych. Monitoring będzie obejmował również kontynuację monitoringu wykonanego w ramach projektu małej retencji górskiej zrealizowanego w ramach POIiŚ 2007-2013, co pozwoli na uzyskanie cennych danych z wielolecia.
Nadleśnictwa zaangażowane w realizację projektu będą realizować inwestycje związane z:
- budową, przebudową lub odbudową zbiorników małej retencji i zbiorników suchych;
- budową, przebudową lub odbudową małych urządzeń piętrzących (zastawki, małe progi, przetamowania) na kanałach i rowach w celu spowolnienia odpływu wód powierzchniowych, przywracania funkcji obszarów mokradłowych i ich ochrony oraz odtwarzanie terenów zalewowych;
- przebudową i rozbiórką obiektów hydrotechnicznych niedostosowanych do wód wezbraniowych (mostów, przepustów, brodów);
- zabudową przeciwerozyjną dróg, szlaków zrywkowych oraz zabezpieczenie obiektów infrastruktury leśnej przed skutkami nadmiernej erozji wodnej związanej z gwałtownymi opadami i spływami wód (m.in. wodospusty, płotki drewniane, kaszyce, narzut kamienny).
Projekt wykorzystuje kompleksowe zabiegi łączące przyjazne środowisku metody przyrodnicze i techniczne. Planowane są w większości małe obiekty/budowle o prostej konstrukcji. Wybierane technologie mają nie pogarszać naturalnego środowiska przyrodniczego, preferuje się materiały naturalne.
Bezpośrednim efektem realizacji projektu będzie zretencjonowanie 400 tys. m³ wody.
Wartość projektu
Planowany całkowity koszt realizacji projektu wynosi 206 652 000,00 zł
Maksymalna kwota wydatków kwalifikowalnych wynosi 150 000 000,00 zł
Maksymalna kwota dofinansowania z funduszy europejskich wynosi 127 500 000,00 zł
Głównym celem projektu małej retencji górskiej w Nadleśnictwie Krasiczyn jest przebudowa niedostosowanej do wód wezbraniowych infrastruktury leśnej oraz spowolnienie spływu wód. Na terenie Nadleśnictwa jest wiele obiektów zniszczonych przez nagłe wezbrania wód (przepusty okularowe o małym świetle, brody, mosty), które są niedostosowane do obecnych standardów i niejednokrotnie przerywały ciągłość cieków. Do realizacji projektu wybrano obiekty i miejsca o największym znaczeniu strategicznym dla Nadleśnictwa zarówno pod względem przyrodniczym, jak i gospodarczym.
W nowej perspektywie w Nadleśnictwie Krasiczyn przewiduje się do realizacji następujące zadania (nazwa inwestycji):
1. Przebudowa 6 przepustów okularowych na przepusty łukowe o dużym świetle oraz rozbudowa osuwiska na terenie leśnictwa Rokszyce.
2. Przebudowa 4 przepustów okularowych na przepusty łukowe o dużym świetle na terenie Leśnictwa Kormanice.
3. Przebudowa 1 brodu i 5 przepustów okularowych na przepusty łukowe o dużym świetle na terenie Leśnictwa Olszany.
4. Przebudowa 5 przepustów okularowych na przepusty łukowe o dużym świetle w Leśnictwie Cisowa.
5. Przebudowa 5 przepustów okularowych na przepusty łukowe o dużym świetle na terenie Leśnictwa Bełwin.
6. Zabudowa osuwiska na terenie Leśnictwa Prałkowce.
Szacowany całkowity koszt realizacji projektu w Nadleśnictwie wynosi 3 900 000 zł netto.
Najnowsze aktualności
„Przerwany marsz”
„Przerwany marsz”
„Przerwany marsz” to ogólnopolska inicjatywa związana z upamiętnieniem 80 rocznicy wybuchu II Wojny Światowej. 2 września wspólnie z uczniami rozpoczynającymi rok szkolny 2019/2020 do placówek oświatowych zaproszono przedstawicieli pokolenia, które jako dzieci przeżyło II Wojnę Światową, a jej wybuch uniemożliwił im rozpoczęcie nauki.
W Szkole Podstawowej im. Jana Pawła II w Olszanach specjalnym gościem zaproszonym w ramach akcji „Przerwany marsz” był Pan Mieczysław Głaz były Nadleśniczy Nadleśnictwa Krasiczyn, który w dniu wybuchu II Wojny Światowej miał 16 lat. Na początku inauguracji roku szkolnego wszyscy wspólnie odśpiewali hymn Polski. Następnie glos zabrał Pan Mieczysław Głaz i podzielił się przede wszystkim z uczniami, a także z nauczycielami i przybyłymi rodzicami, dramatycznymi wspomnieniami z roku 1939 oraz okresu II Wojny Światowej.
Pan Nadleśniczy Mieczysław Głaz (ur. 1923 r. w Pławie k. Mielca) przed zaprzysiężeniem w szeregi Armii Krajowej pełnił służbę jako kolporter czasopisma „Odwet” oraz jako łącznik pomiędzy Komendantem obwodu Armii Krajowej, a podległymi mu dowódcami jednostek Armii Krajowej. Już jako żołnierz Armii Krajowej (w której dosłużył do stopnia porucznika) brał udział w akcji „Burza” uczestnicząc w lokalnych akcjach dywersyjnych. Poza tym był odpowiedzialny za organizację kwater dla ukrywających się partyzantów oraz organizację i przekazanie broni, a także pilotowanie osób „spalonych” na bezpieczne kwatery. Rozbrojony w 1944 roku przez NKWD, uwolniony, powtórnie aresztowany, przetrzymywany i wielokrotnie przesłuchiwany, również w czasach Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej był prześladowany i szykanowany przez Urząd Bezpieczeństwa
Pan Mieczysław Głaz w latach 1946-51 odbył studia wyższe na Wydziale Leśnym Uniwersytetu Jagiellońskiego w zakresie leśnictwa i uzyskał dyplom inżyniera leśnika i magistra nauk agrotechnicznych. We wrześniu 1951 r. podjął pracę w OZLP Przemyśl (obecna RDLP Krosno) jako Leśniczy, a później Nadleśniczy w Nadleśnictwie Hołubla. Od 1972 r. w wyniku reorganizacji został Nadleśniczym Nadleśnictwa Krasiczyn do dnia przejścia na emeryturę 30 grudnia 1989 r.
